Internt referansenummer:B-000022
Kilde:
Segner – Gåter – Folketru Frå Nordmør
Av: Edvard Langset
NORSK FOLKEMINNELAG NR. 61
OSLO 1948
Klikk her for å lese ”Føreord”
Klikk her for å lese en kort biografi om Edvard Langset

Blåfolkje. Govetrå. Huldrå.

Det va ei setertaus så sto å vaska opp…

Det va ei setertaus så sto å vaska opp koppann i bekkja på Fale-seter'n. Dem skull no te å fløtt heim. Så fekk 'å sjå det kom rinnann ei sølvskei i bekkja. Ho tok skeia. Så kom det ei lekkje så dem sett fast brurakronå med. Å så kom sjølve krona.. Så tok 'å ho å.

No kom 'n sjøl å villa ha 'å.
«Kor e du frå, du?»
”E bur 'punne jorden, e”.
«E vill ikkje ha nån underjordisk, e» sa 'a, setertausa. Ja, så svarra 'n det, han, at «du ha tikkje all brurastasen min, å da hørre du me te.»

Ja, så kasta 'n over 'å nokkå å tok 'å, å da laut 'å varra med 'nå heim. Å der va det så overlag fint. Å på borda va det påreidd all slags god mat. Så tøkt 'å det va bra å varra der. Men så ha 'å om det at 'å skull få ga bort på setra att, så 'å fekk fortel 'na mor sin kor det vart tå 'na, å så villa 'å hjelp te å stell i stand det så skull heim att frå seter'n.

Så fekk 'å ga på setra. Så villa ikkje mora att ho skull få reis att. Men da kom 'n sjøl å sa:

«Ho ha tikkje all brurastasen min, å da hørre, 'å me te», sa 'n.

Så tok 'n 'å att. Men så løyst dem kjerkjeklokkånn, å så laut 'å fram att. Så batt dem på ein stålnykkjel.

Da kom dem ette 'na, di underjordiske å villa ta 'å att. Dem ylt å geipa, både bonn å vaksen, å 'n sjøl følgt med 'na eit stykkje. Men han ha ikkje nokkå makt te å behald 'å.

Fortalt til Edvart Langset den 25. august 1915. Oline Larsdotter Romfo, umlag 60 år, høyrt det av mor si.