Kilde:
NORSK FOLKEMINNELAG
PETER LUNDE
FOLKEMINNE FRA SØGNE
UNIVERSITETSFORLAGET
OSLO 1969

Der var ei dei kalla Besta Svemland, ho vart yver 90 år. Ho fortalde um ein stad dei hadde gløymt å leggja saks og salmebok i vogga. So kom underjordsfolket og bytte barnet.
(Torjus Ånenson Tronstad f. i Heståsen 1841)

Ei kona på Folkjemyra fekk tvo born bytte, dei døydde små. Bestemori sa dei var bytte. Det måtte vera i 1850-åri eller endå seinare.
(Gustav Skarpeid)

Burtimot 1800 vart tvo born i Oppigard på Eig bytte av hudda i Krågebakksfjellet. Foreldri bar bytingane rundt kyrkja tri torsdagskveldar etter einannan; so skulde huldri koma tridje torsdagskvelden med rette borni og leggja dei i vogga, og taka bytingane att. Men det nytta ikkje den gongen. Borni livde til dei var halvvaksne. Dei lærde aldri å tala, og kunde ikkje stella seg på folkevis.

På Trysnes hadde dei au bytingar.

Ki, ein legdekall som døydde umlag 1870, var byting.