Kilde:
NORSK FOLKEMINNELAG
PETER LUNDE
FOLKEMINNE FRA SØGNE
UNIVERSITETSFORLAGET
OSLO 1969

Ola Tønnesson (f. ca. 1816) budde på haugen i Lindlia eit bil. Frå fyrsten hadde han tenkt å setja huset attmed vegen, men sidan kom han på å setja det på haugen, og der kom han til meins for underjordsfolki, såg det ut til. I vissa fekk han noko uhell på kreturet, og han kom til å tala um det med ei fantekjerring som får framum.
– ”E e rædd du sidd’ i vegjen for nòne, sa fantekjerringi.

So flutte han huset ned til vegen.
– ”Siden hadd’ e aller no’ uhell me kreture, sa Ola.
(Johan Knibe f. 1845)

Det var på Birkenes ein mann hadde sett uthusi til meins for underjordsfolket, og underjordsmannen sa det til han. Mi kann kje verken gå hell ligge kjørt, sa han; og han bad mannen vilde flytja uthusi. Men mannen var lite huga på å gjera han til viljes. – ”Ja, vil du kje de,” sa underjordsmannen, så ska du kje få løkke a i einaste kyr!

Mannen fekk so mange ulukkor på kreturet at han laut flytja uthusi.
(Gunder O. Vestrus f. 1841)