Kilde
Søgnir frå Hallingdal 3. utgåva
Utgjevne av J. E. Nielsen
Det Norske Samlaget
Oslo 1968
Utgitt første gang i 1868

Fyrr i dai gamle døgo hadde dai den true, at umegde, som ynskte fyrivetskap um keim kor skulde få te rnenna å køl-1u, kunne få grai'e på dette ve å bera se åt solaise som herette kjem.

Tretteneftaskvelden ette at ly'en hadde vore tebess tre'a varpe å hadde metta se væl me mat å drikke, forleto dai snøgt eftasborde å korki leso ell krossa fyri se, men reko se te åt dai trenne nærfeltaste gørdo, å trivo kor se på desse ain høvele voren stain i kor tå vatsbrunno der, te dai talde tryå tå silke grjøtstykkju. Herette skunda dai se på haimvegen de snarpast som te bar.

Inki nokon måtte ette desse åtferdenn korki svalle, eta, drikke, ell sjå nokonslags eld, hellå vart haile stræve um inki fyr dai. Dai luto då vare se væl fyr desse tingo, å snøgt tevle te husann' å te legers der, som dai inki fyrr hadde liggi. Når dai då follo i svebn å droymde, so vart den, som då vart droymd um, makin dairre.